Kennis gemaakt in het ziekenhuis

Hai hai!!!!

Hoe gaat het allemaal met jullie? Ik hoop goed.. Jullie hebben in ieder geval slechter weer dan mij, daar heb ik dus helemaal niets over te klagen!

Ondertussen alweer twee dagen in Suriname. Het lijken er veel meer...
De kakkerlak is spoorloos verdwenen sinds ik een spuitbus in huis heb. De kikkers zijn in aantal en grootte geminderd en ik heb er nieuwe vriendjes bij.. De tjik-tjaks of hoe je die beesten ook noemt. Oftewel van die kleine gekko's. Ze lopen over de muren heen en zijn erg grappig. Tenminste 1 beest waar ik mij niet druk om maak.

Gisteren ben ik samen met Marisca (mijn contactpersoon) Paramaribo ingeweest. Van alles gezien zoals de palmentuin, fort zeelandia, de brug, de rechtbank, veel pinautomaten, de kroegjes, eetgelegenheden (jaja Dianne ook heeeel veeeel roti!!) etc. etc. Verder alle ziekenhuizen langsgereden om de verschillen te kunnen zien.
Vervolgens een fiets gehuurd. Afgesproken dat ik terug zou fietsen en Marisca achter mij aan zou rijden. Nou dat links rijden is nog een kunst hoor. Rechtdoor gaat prima, maar bij het afslaan op een weg, zit ik toch al snel weer op de rechterkant. Nu maar hopen dat het gaat wennen en zo niet dan wennen die mensen maar aan het feit dat ik rechts rij...
Nadat ik veilig thuis was aangekomen, de fiets weggezet en boodschappen wezen doen. Ik dacht toch echt dat ik in Suriname was, maar gezien de voorraad van de winkel leek het net Nederland. Ze hadden echt van alles zoals unox smeerworst, pindakaas, andrelon shampoo, dove douchecreme en de hele reutemeteut. Toch wel handig!!!

Verder die dag heel wat af geskypt met pappa, mamma en Dianne. Fijn dat dit mogelijk is!! Lang leve de techniek..Maakt het hier zijn wat minder moeilijk.
Later op de avond, toen sliepen jullie al.. ben ik met Marisca en haar man Suni meegeweest naar een Javaanse buurt waar we Javaans hebben gegeten. Erg gezellig en fijn om er even uit te zijn.
Nadien erg moe en ben toen maar gaan slapen aangezien ik vandaag weer vroeg op moest. De nacht verliep redelijk. Iets meer geslapen dan de vorige, maar ook nu weer vroeg wakker vanwege de hitte en de bedrijvigheid op straat.

Vandaag gingen Marisca en ik naar het ziekenhuis om kennis te maken. Op de afdeling kreeg ik een warm welkom. Het hoofd van de VK was erg lief en zei dat ik een goede eerste indruk maakte. Overigens waren alle personeelsleden van die afdeling erg aardig en voelde mij daar ook echt welkom. Ze vonden het prettig dat ik voor een lange tijd daar bleef want volgens het hoofd wordt het de komende maanden erg druk wat betreft de bevallingen en hebben ze een groot personeels tekort. Om jullie een idee te geven... In dit ziekenhuis vinden zo'n 2500 bevallingen per jaar plaats. Er zijn drie verloskundigen en 1 hoofd wat ook verloskundige is. Daarnaast zijn er twee gynaecologen en een aantal co-assistenten en leerling verloskundigen. Ik geloof dus inderdaad dat zij het erg druk hebben.
Het is de bedoeling dat ik al snel zelfstandig ga werken, wat betekent dat ik alleen bevallingen etc. ga doen en hulp kan vragen waar nodig!!! Dit lijkt mij echt super. Als het allemaal gaat lukken kom ik gewoon met mega veel ervaring terug...
Verder mocht ik godzijdank onregelmatig werken dus zowel vroeg, laat als nachtdiensten draaien. Hierdoor kan ik mijn eigen diensten inplannen, in overleg natuurlijk en hoef ik niet altijd enkel van maandag tot donderdag/ vrijdag te werken. Heerlijk!!!
Verder in het ziekenhuis mijn geweldige kapjes gehaald die ik nog in elkaar moet zien te vouwen????
en natuurlijk 75 euro lichter omdat ik dit elke maand voor stage moet gaan betalen.

Ook nog even onbedoeld een kijkje kunnen nemen bij het uitvaartcentrum. Toevallig moesten we daar bij parkeergebrek de auto neerzetten en ik zweer het je, dit is gewoon te bizar voor woorden. Overal staan er buiten lijkkisten met bloemen e.d erop. Midden in de palle zon. Verder zag ik in de gauwigheid ook nog een paar lijken met enkel een lakentje in de gang liggen. Ik meende te zien dat niet alle lakens de lijken volledig bedekte, maar ik heb maar snel mijn hoofd afgedraaid. Gaat het in Nederland toch heel wat anders. Overigens lijkt iedereen het hier de normaalste zaak van de wereld te vinden hoor, dus wat dat betreft...

Na het bezoek aan het ziekenhuis zouden we nog naar de vreemdelingendienst gaan om mijn visum te verlengen, maar aangezien alles was uitgelopen hebben we dit maar uitgesteld tot morgen. Ach ja heb ik dan ook nog een uitstapje haha!!

Ik ga nu zo effe boodschappen doen want ik heb honger en niets in huis.
Verder straks nog op de fiets proberen het ziekenhuis terug te vinden, waarschijnlijk ga ik hopeloos verdwalen, maar ach no span!!

Nou lieverds ik laat snel weer van mij horen

Liefs inge

Oja de strijd met de foto's heb ik voorlopig even opgegegeven. Ze staan nu op mijn hyves, moeten jullie daar maar even kijken. Wanneer het mij weer lukt om ze op deze blog te plaatsen zal ik dit laten weten en zien jullie ze trouwens ook wel vanzelf!!


xxx