Berg en Dal

Hai hai daar was ik weer!

Van de week heb ik heerlijk van mijn weekje vakantie genoten en ik kan niet zeggen dat ik nu heel erg veel nuttigs gedaan heb. Hoewel... ik ben toch ook wel een aantal dagen heel druk met mijn huiswerk bezig geweest want helaas gaat dat gewoon door. Dat is toch wel een minpuntje vind ik hoor want dan voelt het nog steeds niet helemaal aan als vakantie. Maar ach wat heb ik verder te klagen.

Donderdagavond hadden we het afscheidsfeestje van Djura en Hester. Voor hen zat de tijd in Suri er weer op en die volgende dag zouden zij weer terug gaan naar Nederland. Even gezellig bij elkaar gezeten en een hoop lol gehad. Later op de avond kwam Alexandra nog even langs met haar vriend en nog drie vrienden die diezelfde dag waren aangekomen in Suri. Alexandra kon die hele avond alleen nog maar glimlachen en had een grijns van oor tot oor. Echt heel schattig.

Zaterdag ben ik samen met Cynthia naar Berg en Dal geweest. Dat is een resort in het binnenland waar je allerlei activiteiten kunt doen. We moesten om half zeven bij het travelbureau zijn, maar voordat we eindelijk een keer vertrokken was het kwart over zeven. Dit keer was ik op alles voorbereid en had ik mijn dosis reistabletten al naar binnen gewerkt. Ik weet nu niet of het aan de vermoeidheid of aan de tabletten heeft gelegen, maar ik heb heerlijk geslapen en gedommeld en geen greintje last gehad van mogelijke spuugneigingen. Whoehoe!!!
Om bij Berg en Dal te komen moesten we over de bauxietweg. Dat is een weg die alleen maar bestaat uit oranje gekleurd stof en een heleboel hobbels. Alle ramen en deuren moesten dicht, maar alsnog kwam al het stof binnen. Erg benauwd waardoor om de paar minuten achter in de bus de raampjes open moesten zodat het stof weer naar buiten gezogen kon worden. Twee dagen later snoot ik nog bauxiet uit mijn neus!!

Eenmaal aangekomen konden we meteen beginnen. Eerst zijn we gaan kanoeen. We gingen via de suriname rivier naar een kreek in het bosgebied. Het was echt super mooi. Ik zat samen met Cynthia in de kano, want die wilde graag samen. Achteraf gezien was dat maar goed ook want halverwege de terugweg op de suriname rivier toen we wind en stroom tegen hadden wilde Cynthia het opgeven omdat ze niet meer kon. Helaas voor haar was dat geen mogelijkheid met mij in de boot met als resultaat dat we netjes weer terug zijn gekomen op het strand.
Nadat we even af hadden gekoeld in de rivier zijn we gaan eten. Alles was prima verzorgd.
Voordat we konden gaan canapie-en (kabelbaan) moesten we bijna anderhalf uur wachten. Toen we eindelijk werden opgehaald gaf meneer de gids te kennen dat we toch maar even op de andere groep moesten wachten want dan konden die meteen met ons meedoen. Aangezien die mensen op dat moment nog aan het hiken waren, was ik dat dus absoluut niet van plan want dan zou dat betekenen dat ik nog eens een uur moest gaan wachten. Ik heb die meneer dat eens even vriendelijk uitegelegd. Kwam ie aan met het gezeik dat wij in de ochtend te laat waren aangekomen en daardoor zijn hele planning in de war was en ik daarom moest wachten. Ik heb meneer de gids toen nog maar eens uitgelegd hoe ik over zijn verhaal dacht en heb het probleem heerlijk bij hem terug gelegd en duidelijk gemaakt dat het niet mijn probleem was dat ik te laat was aangezien ik de bus niet bestuur. Ik heb hem tien minuten de tijd gegeven om een oplossing te gaan zoeken en zo niet dan had hij er een probleem bij. Mijn strategie heeft duidelijk gewerkt want al na vijf minuten besloot de lieve gids om toch maar met ons de kabelbaan op te gaan.
Dat was echt schitterend. Er waren zo'n 9 kabelbanen die telkens een grotere lengte hadden en steeds hoger waren. Het vond plaats boven in de bossen wat ook heel apart was. 1 kabelbaan ging dwars over de suriname rivier. Echt een super gave beleving. Ik had daar de hele dag wel door kunnen brengen, maar helaas was het na anderhalf uur toch echt gedaan.
Vervolgens zijn we nog even wat gaan eten om daarna aan de laatste activiteit te beginnen. Dat was het hiken. Oftewel een heel mooi en luxe woord voor een ordinaire boswandeling met een grote lange stok haha. Vrijwel niemand uit de groep had nog zin om zich om vier uur in de middag nog even in het zweet te gaan werken met een wandeling van anderhalf uur en bleven hangen in de rivier. Zelf had ik er eigenlijk ook niet veel zin in, maar had ook wel zoiets van ik heb nu eenmaal betaald voor die wandeling en nou zal ik hem ook doen ook! (typisch een nederlander)Achteraf ben ik toch blij dat ik mee ben gegaan. De berg op was iets minder geslaagd maar de rest was erg mooi. Zeker toen we bij het panorama view uitkwamen was het schitterend. We konden vanaf deze berg ( de Blauwberg) uitkijken op Brownsberg.
Verder zijn we op de Blauwberg nog naar het slavendrijvers kerkhof geweest. Daar zijn nog drie graftombes te zien van personen die een hoog aanzien hadden. verder op het kerkhof zie je alleen nog maar paaltjes van de graven. Als je niet beter zou weten zou je, je nooit bedenken dat dit een kerhof is. Toen die kerel zei dat hij daar 's avonds ook vaak loopt, kreeg ik toch wel een beetje de kriebels. Maar goed hij liever dan ik!
Nadat we terug kwamen van de wandeling moesten we al snel alle spullen weer inpakken om terug richting Paramaribo te gaan. Ook de terugweg heb ik weer doorstaan zonder kotsneigingen, maar ook nu heb ik het grootste deel van de tijd in coma gelegen!

Toen we thuis waren ben ik even snel gaan douchen om daarna door te gaan naar Maranda waarmee ik voor die avond had afgesproken. Eerst hebben we nog een tijd bij haar thuis gezeten en zijn daarna naar Millenium geweest. Dat is een discotheek. Ik moet eerlijk zeggen dat het best gezellig was. Tegen half vier heb ik Jimmy maar gebeld die mij weer veilig thuis bracht want ik lag ondertussen half te slapen in de discotheek en mijn gezelligheid was tot het niveau van nul gedaald dus het werd ook wel de hoogste tijd om mijn bed op te zoeken.
uiteindelijk heb ik zo'n vier uur heerlijk kunnen slapen totdat de bovenburen het in hun hoofd haalden om om kwart over acht in de ochtend te gaan timmeren, stelletje idi*ten!!! Ik heb geschreewd, met slippers tegen het plafond aangeslagen maar het leek niet te werken. Uiteindelijk met een zeer zonnig humeurtje (maar niet heus) opgestaan wat de hele dag aanhield.
In de avond kwam Marsica nog even langs waarbij ik mijn frustratie over de bovenburen heb geuit. Zij vond het ook niet kunnnen en zou er wat van gaan zeggen. Ik moet zeggen dat ze de volgende ochtend redelijk rustig waren.

Maandagavond ben ik met Alexandra en haar vriendengroep uit Nederland uit eten geweest en zijn daarna naar Broki toe gegaan om heerlijk aan de Suriname rivier te kunnen zitten.
Het was super gezellig en voordat ik in mijn bed lag was het toch ook alweer half drie!
Ach ja al met al klinkt het allemaal toch wel als vakantie!

Donderdag ga ik voor vier dagen naar de Ralleigh Vallen dus dan ben ik een tijdje niet op de blog. Ik heb er echt super veel zin in. Het lijstje van spullen heb ik al gemaakt en de malariatabletten zijn in the pocket. Nu maar hopen dat de bijwerkingen meevallen....

Nou lieverds jullie horen weer van mij...Ik zal aan jullie denken wanneer ik door de jungle heen sta te zwoegen.

kus en veel liefs van mij