Dag lief kleintje.......

Nog zo jong en veel te vroeg opeens verstoord in je ontwikkeling omdat de natuur heeft besloten dat je nu wel lang genoeg in de baarmoeder hebt gezeten. Dat terwijl je nog graag een 2,5 maand van je warme nestje had willen genieten.
Nou ja warm was het wel, maar goed had je het allang niet meer.. Misschien heb je er stiekem zelf wel voor gekozen om geboren te worden....
Jij bent de enige die weet hoe oud je daadwerkelijk bent. Voor ons zal dat altijd een raadsel blijven.
En dan na een moeilijke, benauwde tocht kom je te voorschijn en laat je jezelf zien aan de buitenwereld. Ik vang je op...
Je vind het moeilijk daar te zijn en je doet je best.
Omdat je nog zo jong bent heb je een beetje hulp van buitenaf nodig omdat je zelfstandig nog niet echt op gang kunt komen. Je laat het over je heen gaan en kijkt met twee mooie oogjes wat rond.
Je blijft het ondanks onze hulp wat moeilijk houden en reageert niet zo actief als dat je waarschijnlijk wel zou willen. We besluiten je wat meer ondersteuning te geven en brengen je naar een lekker warm bedje op de couveuse afdeling.
Ook de weg daarnaar toe is voor jou een opgave. Je ademt duidelijk, maar het kost je de nodige inspanning.
Heel even heb je een blik kunnen werpen op je moeder waar je zo'n geschatte 6,5 maand in hebt mogen wonen. Je herkent haar aan de stem, maar je mag helaas niet bij haar blijven.
In de veronderstelling dat je je moeder weer terug gaat zien en je met veel liefde zal worden ontvangen in je nieuwe gezinnetje leg je je neer bij het feit dat je even in een ander bedje terecht komt en val je daarna al snel in slaap vanwege alle inspanningen die je hebt geleverd.
Ik kijk vanachter het glas naar je. Daar lig je dan als klein kindje in een grote couveuse. Je bent amper 1890 gram en 42 cm. lang. Ik vind dat je er wel tevreden ligt en dat je het voor je leeftijd best heel goed doet.
Je bent een dapper jongetje wat zich snel lijkt aan te passen aan de voor jouw nieuwe en vreemde wereld.
Helaas zullen je verwachtingen iets anders zijn dan dat je misschien wel had gehoopt.
Voor jou zal het toekomstige leven nog onzeker zijn. Wat jij niet weet maar ik wel, maar ik je niet kan vertellen omdat je nog te jong bent om het te kunnen begrijpen, is het feit dat jij niet meer terug zult keren naar je echte moeder, waar jij een paar uur geleden nog zo veilig woonde...
Je mamma heeft ervoor gekozen dat je bij haar niet gewenst bent en doet afstand van je.....
De onzekerheid voor jou begint nu al terwijl je pas een paar uur oud bent. Je moet vechten voor en veel inspanningen leveren om groot genoeg te worden en wanneer die tijd zover is, is het nog maar de vraag waar je dan terecht zult komen. Misschien wel bij een heel lief gezin waar je alle liefde van de wereld zult krijgen maar misschien ook wel in een tehuis waar je het een stuk minder prettig zult hebben.
Met die wetenschap moet ik afscheid van je nemen, lief kleintje...
Ik vind het een moeilijke opgave en zou je het liefste mee naar huis nemen..
Voor ik weg ga, kijk ik nog even om. Ik loop terug en geef je een knuffel en een kus.
Wat mij betreft ben je ontzettend welkom op de wereld en ik hoop dat je een lief, nieuw gezinnetje zult treffen waar je uit kunt groeien tot een geweldige grote jongen!
Je zult voor altijd in mijn gedachten blijven en zal je mooie gezichtje nooit vergeten..

Dag lief kleintje......