Ithaka

Dag allemaal,

Ooit toen ik als leerling verpleegkundige afscheid nam van een clientengroep die ik intensief begeleid had, kreeg ik een kaart met een gedicht van een client. Hij wist van mijn voornemens af om de verloskundige opleiding te gaan volgen en zei bij het geven van het gedicht het volgende;
Ondanks dat je een nuchtere meid bent, zul je dit gedicht nog wel eens nodig hebben. Juist op de moeilijke momenten waarop je het even niet meer ziet zitten en niet meer weet waarvoor je het allemaal nog doet.

Vanaf het eerste moment vond ik het een zeer betekenisvol gedicht en sprak het mij aan. Wat deze man toentertijd tegen mij heeft gezegd is uitgekomen. Nog steeds pak ik bij moeilijke momenten de kaart erbij en lees ik het gedicht nog eens over.
Tijdens mijn verblijf hier heb ik dan ook vaak het kaartje 'nodig' gehad.

Dit waardevolle persoonlijke stukje van mij, wil ik met jullie delen. Of jullie er iets mee kunnen is een tweede, maar het gaat om het idee....

ITHAKA

Als je de tocht aanvaardt naar Ithaka,
wens dat de weg dan lang mag zijn,
Vol wederwaardigheden, vol belevenissen.
De cyclopen en de Laistrygonen,
De woedende Poseidon hoef je niet te vrezen,
Zulke ontmoetingen zul je nooit hebben op je weg
Wanneer je denken verheven blijft, verfijnd de emotie die je hart en lijf beroert.
De Cyclopen en de Laistrygonen,
De woeste Poseidon zul je niet tegenkomen wanneer ze je niet in je eigen geest meedraagt,
Wanneeer je geest hun geen gestalte voor je geeft.
Wens dat de weg dan lang mag zijn.
Dat er veel zomermorgens mogen komen
waarop je heel dankbaar, heel blij
onbekende havens zult binnenvaren;
Dat je mag pleisteren in Phoenicische handelssteden
om mooie dingen aan te schaffen
van parelmoer, koraal, barnsteen en ebbenhout,
en opwindende geurstoffen van alle soorten,
Opwindende geurstoffen zoveel je krijgen kunt;
Dat je talrijke steden in Egypte aan mag doen,
Om veel, heel veel van de geleerden op te steken.
Blijf wel altijd denken aan Ithaka.
Daar aan te komen is je doel.
Maar overhaast de reis in geen geval.
't Is beter dat die vele jaren duurt en je pas als oude man bij het eiland afmeert,
rijk door wat je onderweg verwierf,
zonder verwachting dat Ithaka je rijkom schenken zal.
Ithaka schonk je de mooie reis.
Bestond het niet, dan was je nooit vertrokken.
Maar méér heeft het je niet te bieden.
En vind je het armzalig, Ithaka bedroog je niet.
Zo wijs geworden, met zo veel ervaring,
Heb je al wel door waar Ithaka's voor staan.




Liefs Inge